20 oktober 2015

Help…. de vinpressionist verzuipt…

… In de alcohol, wel te verstaan. Want onlangs kreeg ik drie rode Spaanse wijnen te keuren die zo heftig waren dat zelfs het proeven en uitspuwen een bezoeking betekenden. Ze kwamen van een en dezelfde producent uit Ribera del Duero (twee maal) en Toro.

En hadden alcoholgehaltes van respectievelijk… 15, 15,3 en 15,5 procent. En drie dagen later arriveerde een Valpolicella Superiore met ook weer 15,5 procent.
Absurd gewoon. Op flessen met dit soort loodzware wijnen – waarvoor bovendien flink wat extra accijns moet worden betaald door de importeur en dus de consument – zou eigenlijk een waarschuwingssticker moeten komen. Zodat je ze niet per ongeluk koopt.
Passend in het plaatje waren eveneens de zeer zware flessen. Nogal wat wijnproducenten koesteren de volstrekt achterhaalde gedachte van hoe duurder de wijn, hoe zwaarder de fles. Wat helemaal niet meer past binnen het duurzaam denken en handelen van vandaag de dag.

Het archief spreekt

afbeelding allerhande voor blog hubrecht Een Allerhande uit 1991 toont hoe ingrijpend de wijnwereld in de laatste paar decennia is veranderd.
Om wijn te leren kennen, via een thuisproeverij met hapjes, worden door de Allerhande redactie vijf ongetwijfeld zorgvuldig geselecteerde wijnen voorgesteld. Drie Franse, een Italiaanse en een Spaanse. Geen enkele uit de Nieuwe Wereld dus – want voor wijn(ver)kopers bestond die nog niet. Argentinië, Australië, Californië, Chili, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika waren vrijwel geheel afwezig, althans in de supermarkt. De wijnwereld van toen was ongelooflijk veel kleiner dan nu.
En dan de wijnkeuze. Met o.a. een Orvieto (hè?), een Coteaux du Languedoc en een Navarra. Vandaag de dag zouden wijnsoorten gekozen worden die naar veel voorkomende druiven zijn genoemd: Sauvignon Blanc, Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Merlot e.d. Echter, het concept van variëteitswijnen was hier onbekend (behalve per traditie voor Alsace, vandaar de – ten onrechte met een trema gespelde – Gewurztraminer). Tegenwoordig, als ik het goed heb onthouden, laat ongeveer drie kwart van de wijnkopers de druifnaam meespelen als keuzecriterium. Ook de wijnmarkt is onherkenbaar veranderd.
Tenslotte blijken sommige ideeën voor wijn-spijscombinaties achterhaald te zijn. Om een taart van geitenkaas voor te stellen bij én een Montagne-Saint-Emilion én een Gewurztraminer is op zijn zachtst gezegd curieus.